عاقبت جهل و لجاجت قوم بنی اسرائیل

معنی : و هنگامی که گفتید:« ای موسی (ع) ! تا خدا را آشکارا با چشم خود نبینیم ، هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد » ؛ آن‌گاه ، در حالى که می‌نگریستید ، به سرعت صاعقه با نور شدید شما را فراگرفت و نابود کرد .

روى سخن این آیه بنى اسرائیل است: «و بیاد آورید هنگامى را که پدران و نیاکان شما به موسى گفتند :  هان اى موسى ! ما به تو هرگز ایمان نخواهیم آورد، مگر اینکه خداى یکتا را آشکارا و با چشمان خویش نظاره کنیم و او به ما بگوید که تو پیام آورش هستى .»

عدّه اى از مفسّران مى گویند : هنگامى که موسى (ع) الواح را که تورات در آن بود، براى بنى اسرائیل آورد، بهانه جویان گفتند : ما باور نخواهیم کرد که اینها از سوى خدا باشد ،  مگر اینکه او آشکارا نمایان شود و خود به ما بگوید و ما او را بنگریم .

این در خواست ممکن است به خاطرجهل آنها بوده ، چرا که درک افراد نادان فراتر از محسوساتشان نیست ، حتى مى خواهند خدا را با چشم خود ببینند . و یا به خاطر لجاجت و بهانه جوئى بوده است که یکى از ویژگی هاى این قوم بوده . به هر حال آنها صریحا به موسى گفتند :  تا خدا را بالعیان و با همین چشم نبینیم هرگز ایمان نخواهیم آورد!.

منبع : harfequran.net